Geef elkaar hoop
dan gaat alles goed,
geef elkaar hoop,
als je elkaar ontmoet.
Niet met dure woorden,
een rede of een preek,
nee, zo maar bij de slager
of in de apotheek.
Op een caféterrasje
of in de bioscoop,
al is het nog zo vluchtig,
maar geef elkaar hoop.
Auteur: Toon Hermans
7 reacties
—————————
rdckx geschreven in 06 2014 na de annexatie van
het schiereiland de Krim door Rusland op 18 maart 2014
HOOP – verwenst of gewenst ? -
Laat de boel maar waaien
Gooi alles maar op één grote hoop
Maar loop er niet van weg
Hoop doet leven, zegt men toch
Want als een klein beetje hoop
reeds een leven omhoog kan liften,
tot welke hoogten vervoert ons
misschien die grote hoop dan wel ?
Hopen staat vrij, zo hoop ik toch,
want waar gaat 't mensdom anders naartoe ?
Gaan we dan niet met zijn allen naar de dieperik,
zo zonder hoop ?
rdckx geschreven in 06 2014 na de annexatie van
het schiereiland de Krim door Rusland op 18 maart 2014
Meestal zijn het flinke kwinkslagen, zoals alleen hij dat kon verwoorden. Maar soms ook heel diepzinnig, zoals deze bvb.:
''Wat je vandaag moet doen, moet je doen zoals je morgen denkt dat je het had moeten doen''.
Of nog:
''Soms heeft reclame iets van een arrogant soort bedelaar.''
(Hier ben ik het slechts gedeeltelijk mee eens: ''Soms'' moet zijn ''altijd''...)
°Vandaag is de dag, hij komt maar één keer
°Morgen is het vandaag al niet meer
°Niet zeuren, geniet van het leven, het mag
°Maar doe het vandaag, want vandaag is de dag
(° vers van Toon Hermans)
Waarom zie je nooit heruitzendingen op tv
van de conferences van Toon Hermans ?,????
Vandaag de dag is er een wildgroei aan conferentiers (nu ''stand up comedians'' genoemd), waarvan de meeste zichzelf heel interessant vinden, maar niet verder komen dan wat moppen tappen en lacherig doen over de actualiteit. Meestal heel voorspelbaar.
Toon Hermans was een verteller, met een schat aan eenvoudige maar toch verrassende verhaaltjes, steeds met enige diepgang en barstend van de humor. Daardoor kwam het applaus steevast pas na enkele seconden (nadenk)tijd van het publiek.
Heden ten dage is het applaus al bijna uitgestorven vóór het laatste woord is uitgesproken. Dan zie je het publiek driftig naar elkaar ja-knikken van ''zo is het want dat wisten we al''. De ''comediant'' staat dan triomfantelijk te glunderen, terwijl je hem/haar ziet denken: ''Oh, wat ben ik toch goed !'' Ocharme.
Zelf een bericht plaatsen?
Login of Registreer