Levensdroom: EEN DROOM

Levenslessen
Beste Gustaaf, we zijn al drie jaar verder , maar ik heb nu maar onlangs kennis gmaakt met levensdromen. Ja ,moesten we alles vooraf weten.... Ik ben in de steek gelaten door mijn echtgenoot, niet typisch voor het groene blaadje, alhoewel het er toch op neerkomt, maar het had alles te maken met mijn spierziekte die is vastgesteld en waardoor hij vreesde in een verzorgende rol te moeten belanden. De liefde was nochthans heel groot in goede dagen. Ondertussen heeft de medische wereld me zodanig geholpen, dat ik een (bijna) perfect normaal leven lijdt, mits in achtname van kleine beperkingen(tijdig rust en zo).Maar een weg terug is er niet en ook mijn wereld is ingestort. Maar nu 3 jaar later , ben ik een blije madam, lief voor iedereen, gelukkig met wat ik nog heb in het leven (ik heb het nochthans alles behalve breed) en spijtig genoeg blijf ik met enorm veel liefde en tederheid zitten, die ik aan geen enkele man kwijt kan , hoewel ik daarvan droom. Na jaren hard werken en voor de vooruitgang zijn, gingen wij eindelijk genieten nu hij in pensioen was...reizen (waar ik al lang van droomde enz...) maar hij liet me in de steek, omwille van mijn gezondheid, die nu veel beter is weer....maar met mijn invaliditeit, kom ik juist rond (geen reizen dus of uitstapjes).....had ik alles op voorhand geweten..... 1 ding is zeker, de liefde die je voor je vrouw hebt gevoeld, nog voelt ? dat nemen ze je niet af...die is niet veranderd.....ik vraag me dagelijks af, wie ik heb liefgehad.....begrijp je en je hebt allicht gehandeld naar je overtuiging,dat je het nog beter wou hebben later voor jullie beiden...maar die later die er ook nooit is gekomen !!! Ik droom er van dat een man eens "echt " van me houdt, ik ben 60 nu en de enkel mannen die tot hiertoe op mijn weg zijn gekomen....waren niet op zoek naar liefde, echte liefde....maar naar ....ach ja , ik maak er geen tekeningske bij hé. Misschien heb jij ondertussen nieuw geluk gevonden, nooit wanhopen hé en geniet dan , van alle kleine dingen....ze kosten niets, maar zijn veel geld waard...net zoals de liefde ....onbetaalbaar!!!

Emma, ingegeven op 07 januari 2010, 14:25

Een droom
We naderen de feestdagen! en iedereen is weer goed gezind, buren vieren het nieuwe jaar, en iedereen wenst mekaar het beste. Men is dan weer even in opperste feeststemming. Alle elende de kommer en kwel is voorbij!Verlichting in de straten. Opeens groeten de mensen mekaar, zomaar zelfs onbekenden, En kijk dit kan, dit kan echt!! jammer dat het van zo'n korte duur is.een week later en we zijn weer in ons oude doen!De roddel viert weer hoogtij, het stoort ons weer dat de vuilbak van onze buur voor onze deur staat, hun auto niet op de juiste plaats is geparkeerd, de kinderen teveel lawaai maken. Waar is men toch mee bezig, wat voor elende doen we ons zelf aan!TOCH WIL IK ALLE MENSEN HET BESTE WENSEN VAN AL WAT GOED IS IN 2008.

Gustaaf, ingegeven op 17 december 2007, 11:47

JAMMER
Ik begrijp uw verdriet, maar neem dit uzelf niet kwalijk, de maatschappij dwingt ons om te presteren. Ikzelf ben MS-patiënte. Het is geen dodelijke ziekte, gelukkig niet??? Dat weet ik nog niet, of dat "gelukkig" is. Maar wat ik wel weet, is dat mijn ziekte m'n hele leven en dat van mijn echtgenoot drastisch veranderd heeft.Wat een aanpassing die rolstoel !!!! Ook voor mijn man, ik moet de rolstoel gebruiken sinds 5 jaar om buiten te gaan.Voor ons allebei erg moeilijk. Maar zoals altijd vraagt men naar mij, maar iedereen vergeet mijn bezorgde echtgenoot, die zijn leven naar mijn ziekte moet schikken. Daar vraagt niemand naar. Maar hij heeft het moeilijker dan ik. Hij moet leven met een gehandicapte vrouw, en iedereen lijkt het normaal te vinden wat hij allemaal voor me doet. 1 ding is zo ontzettend positief: dat is het feit dat we onze beperkingen kennen, en dat we een andere manier hebben gevonden om ons te kunnen relaxeren. Vroeger was het altijd jacht, op reis? Ja, dan! en naar waar, speelt geen rol, als we maar weg zijn. Nu kan ik de warmte niet meer verdragen, en we hebben een stacaravan op een camping gekocht, en daar zitten we de hele zomer, mijn man gaat nog werken, maar met minder motivatie, omdat hij ook weet hoe het leven je parten kan spelen. Het spijt me echt voor u, dat u niet de tijd hebt gehad om zoals wij te beseffen dat het leven echt maar aan een zijden draadje hangt, en wij genieten nu van onze caravan, iets wat we nog NOOIT gedaan hadden. Ik kan daar met m'n ziekte beter tegen de temperaturen, ik zit in een bos met onze 2 hondjes, en als er geen eten is, tja dan gooien we wel iets op de BBQ. Wij hebben de kans gekregen door mijn ziekte om Carpe Diem te leven. Ik weet niet wat het ergste is, ziek zijn en veel beperkingen hebben, mar toch nog van de natuur kunnen genieten, en de rust tussen de dennenbossen, of hetgene u overkomen is. Ik heb geen leuke ziekte, geloof me maar, maar ik leef!!!En de helft van't jaar leef ik echt in m'n caravannetje. Ik hoop van harte dat u uzelf uw "gedwongen" prestatiedrang vergeeft, en uw vrouw zal gelukkig zijn als ze ziet hoe u verandert. Daar ben ik zeker van.

Lann, ingegeven op 16 december 2007, 20:00

Reactie op RAY
Hallo Ray we kennen mekaar, via uw broer denk ik? Staf de radikale hé ha ha T'ja zoals men zegt ieder huisje heeft zijn kruisje, en dat is nog waar ook. Ik heb ook zelstandig gewerkt, en dus enkel voor de zaak geleefd, geen tijd, en dat is eigenlijk waar ook als men een zaak heeft moet men er voor leven, dat is ook waar. We willen wat berijken in het leven, we willen dat men trots is op ons!We meten iemands geluk af aan zijn of haar bezit (status)Er is geen plaats voor zachte eitjes in zaken! dat is ook weer waar! Dus vooruit ik zal eens wat laten zien. van 5,30 tot 19 uur werken, dan nog langs de klanten,offertes maken, en de boekhouding. Even naar de klok gekeken, en het is weer 12 uur. Het Werk dat is blijven liggen werken we wel in het weekend bij!!!En kijk Ray, het loont het geld stroomd binnen, das leuk heel leuk.Ook beginnen we meer en meer toekomstplannen te maken, een groter huis, een visboot (waar ik dan geen tijd voor heb)een grote tuin( waar ik haast niet kom)en nu en dan een fikse ruzie met de vrouw, omdat ik voor niemand tijd heb (wat ik dan weer niet kan verstaan, het is toch voor ons dat ik dat doe)Het zal zovele heel bekent in de oren klinken!!!!! EN DAN OPEENS UIT HET NIETS.OP DE SLECHTS DENKBAREN MOMENT.ALS NIEMAND HET VERWACHT. IS HIJ DAAR DE TIJD. DIE VERVLOEKTE TIJD IS ER. De paniep slaat je rond het hart, wat nu ???? NU GA IK HET SNEL INHALEN JA NU DOE IK DAT. OPEENS HEB IK TIJD? NU WEL NU HEB IK GEVERDOMME TIJD. MAAR HET IS TE LAAT VEEL TE LAAT. WAT HAAT IK DE TIJD OCH IK HAAT TIJD. MAAR ER IS GEEN ONTKOMEN AAN. DE DOOD DIE IK ENKEL VOOR EEN ANDER MOGELIJK ACHTE IS ER!!!! IN AL ZIJN KILLE WAARHEID. IK VLOEK EN HAAT IEDEREEN. MAAR NOG MEESTAL MEZELF!!!WAT HEB IK GEDAAN. IK DE ALLES WETER JA IK, IK HEB NIET GELUISTERD, NEEN OOK NIET GEKEKEN.wat er allemaal speelde, geen TIJD weet je wel!!! LET OP DE TIJD RAY LET OP DE TIJD JONGEN DOE DIT AUB LET OP DE TIJD BEDANKT RAY VOOR DE REACTIE

Gustaaf, ingegeven op 23 maart 2007, 14:32

Gustaaf,
Beste Gustaaf, ook ik wou je even bedanken voor je reactie. Het is zoals jij schreef,....heel belangrijk te genieten van de kleine , maar zo waardevolle dingen. Ik ben blij dat het jou schijnt te lukken. OOk ik zou heel graag de tijd terugdraaien, en vele dingen anders doen. Dit wel om een heel andere reden dan jij, maar toch. Ik wens je echt vele gelukkige momenten met je kinderen en je kleinkinderen....geniet er gewoon van. Dat het jou goed mag gaan! Groetjes Dreveil

Dreveil, ingegeven op 23 maart 2007, 14:24

Reactie op Dreveil
Beste dreveil Bedakt voor het medeleven Ongelukkig ben ik niet! ik heb de kinderen en kleinkinderen waar in de vele kleine dingen mijn vrouw in herken en van kan genieten!We moeten opletten dat we de tijd niet uit het oog verliezen! Hij is zooooo kostbaar, wat vandaag ons OMOGENLIJK EN ONVOORSTELBAAR LIJKT IS MORGEN MISSCHIEN REALITEIT, het onvoorstelbare is er namelijk PLOTS. Neem de tijd hij is te belangrijk voor er mee te spotten. Nogmaals Bedankt

Gustaaf, ingegeven op 23 maart 2007, 14:03

Zo eerlijk
Beste Gustaaf, ik wou je even bedanken voor het zo eerlijk vertellen over je gevoelens.Ik heb begrepen dat je oneindig veel verdriet hebt, dat je haar zo ontzettend mist.Helpen kan ik je niet; Maar ik wil je graag heel veel warmte en liefs wensen.... Dreveil

Dreveil, ingegeven op 21 maart 2007, 21:54

Strijd tegen de tijd verlies je altijd
Beste staf,ja ik wou ook nog een vijftal jaren werken om dan met mijn vrouw te genieten van een "ouden dag" werd ziek, chronisch, plannen .....weg!!!! wij hebben jammer geen tijd meer nog voor anderen noch voor onszelf, we vinden het zelfs niet belangrijk presteren, incaseren, zo groot, zoveel mogelijk en zoals U schrijft Staf vergeten te leven. de tijd. Ik heb nog eventjes de tijd, jij bent nog eventjes vrij, we hebben nog tijd om te bezinnen,wij hebben nog eventjes de tijd.. maar tijd hoef je niet... want je leven wordt geleefd, daarop staat eeen tijdslimiet die men niet ziet, daarom toon aan elkaar en zeg het maar, ik heb je ontzettend lief, geniet, want men staat versteld hoe de tijd vliegt!!!!! neem de tijd, tijd voor elkaar, tijd voor je zelf, want plots zal er geen tijd meer zijn!!! groeten Ray

Ray, ingegeven op 21 maart 2007, 19:23